sâmbătă, 30 ianuarie 2010


Mi-e dor ... mi-e dor sa iti spun ca mi-e dor ... de tine. Mi-e dor de un miliard de lucruri pe care le-am facut si inca un miliard care au ramas sperante. Sau nici n-am avut intentia? Ba am avut ... dar n-am stiut cum si cand. N-am stiut ... si iar e tacere in jurul nostru, un munte de tacere.

Si-am vrut ... am vrut sa te sun, stii? Sa-ti spun ca mi-e dor, tare dor... dar n-am putut. N-am putut ,bai!!! Ca e mereu un zid intre noi doi!! Da, e un zid intre noi ... Si zidul asta e transparent ... de sticla si nu se aude. Te vad, dar nu putem comunica. Se sparg cuvintele in noi. Sau ... sau se lovesc de mine si cad. Ma gandeam ca ar fi fost amuzant totusi. Am fi putut inventa un limbaj prin semne, un fel de joc de mima .... si am fi vorbit. Amuzant ... nu ... trist. Ca noi n-am facut asta, nu, n-am facut nimic, n-am vorbit in niciun fel.